Czy dziś wiemy jakie znaczenia kryją się za drabiną, kogutem, kielichem?
Kto jest patronem lekarzy, introligatorów, rybaków?
Do kogo modlono się o dobrego małżonka, o znalezienie zguby, o dobrą śmierć?

Atrybuty w sztuce chrześcijańskiej to przedmioty towarzyszące świętym patronom. Są znakami, które nawiązują do wydarzeń z życia tych bohaterów. Podpowiadają, co o dokonaniach świętych i błogosławionych przekazują legendy i historia. Przed wiekami, gdy dzieła sztuki religijnej oglądali niepiśmienni, atrybuty pozwalały szybko rozpoznać, komu poświęcono ołtarz, rzeźbę czy ilustrację w książce. Warto zwrócić uwagę na drzeworyty ludowe. Napisy na nich, mówiące kto prezentuje się z palmą męczeństwa czy mieczem mogły być zniekształcone, odwzorowane z błędami ręką analfabety, mogło ich nie być wcale. Ważniejsze były atrybuty. Koło, ruszt, wieża, księga – każdy z tych przedmiotów stawał się symboliczną wizytówką postaci z Ewangelii i żywotów świętych.